مهمان مان می خواست که فیلمی سه بعدی تماشا کند. عینک به چشم نشسته و مشغول تماشا بود. وقتی از کنار تلویزیون رد شدم، حس کردم فیلم سه بعدی نیست. برگشتم و دقیق تر نگاه کردم. نه. یا فیلم سه بعدی نیست یا تلویزیون روی حالت سه بعدی نیست. و این تضادی آشکار با مهمان عینک سه بعدی به چشم داشت. رویم نشد چیزی بگویم. حتی رویم نشده بود که دقیق نگاهش کنم. شاید اصلا عینک به چشمش نبود. برای آوردن وسایل ناهار به آشپزخانه رفتم. همزمان برادر که با مهمان خیلی صمیمی تر بود، از اتاقش بیرون آمد. پهلوی مهمان رفت و گفت: " این فیلمه سه بعدی نیستا." و مهمان با تعجب گفت: "واقعا؟" و بعد خندید و عینکش را درآورد و ادامه داد:" بابا من داشتم با لذت سه بعدی می دیدم! چرا خراب کردی این حسو! من دیدم خواهرت یه طوری نگاه کرد و رفت! لابد با خودش گفته اینا چیز ندیده ان!" و رو به من گفت:" کلی مسخره مون کردی لابد!" گفتم: " نه. اصلا اینطور نیست." ولی مهمان باور نکرد.
من معتقدم که مسخره کردن، بزرگ ترین و بدترین گناه موجوده. همیشه هم تمام تلاشم رو می کنم که کسی رو مسخره نکنم. اگر کسی سکندری زد و زمین خورد بهش نخندم. تو خیابون آدم هایی با لباس های نه چندان گرون یا با قیافه های عجیب رو با دست به بغل دستیم نشون ندم. و تلاش میکنم هر کاری که فکر کنم، کسی رو ناراحت و شرمگین می کنه، انجام ندم. اما امروز، با یک نگاه، کاملا ناخواسته، با وجودی که ابدا قصدم مسخره کردن نبود، باعث شدم که کسی فکر کنه که مورد تمسخر قرار گرفته.
و از همان ظهر عذاب وجدان دارم و هی با خودم فکر میکنم که
تا به الان، چند نفر را تنها با نگاه، رنجانده ام...
نگاه و گناه. چه کلمه های متشابهی! با عوض کردن حرف اول و دوم، چه اتفاق ها که نمی افتد...
البته مهمان مان کلا آدم شوخی است و کلی با این قضیه شوخی کرد. اما من هر چه گفتم قصدم مسخره کردن نبود، باورش نشد!
+بالاخره برگشتم! البته قبلا هم بودم. در این مدت وب تمامی کسانی را که دنبال میکنم رو خواندم. فقط حوصله ی نظر گذاشتن نداشتم.
++ نمیدونم چم بود! ولی الان مثکه بهترم!
+++ مخصوص یک آشنا: جواب کامنتت را به زودی خواهم داد. خیلی پر و پیمون احتمالا!
++++ من خیلی دوست دارم که نیم فاصله رو تو نوشته هام رعایت کنم. اما با پی سی که هر چی دکمه که گفتن رو زدم و نشد و با گوشی هم به کل بلد نیستم! اگر میدونید نیم فاصله هم تو پی سی و هم گوشی چطور باید اعمال بشه، لطفا دریغ نکنید! گوشی با سیستم عامل اندروید و کیبرد پیش فرض سامسونگ. اگر ممکن نیست با کیبرد های دیگه رو هم توضیح بدید. مجبورم دانلودشون کنم!
+++++ به پیر به پیغمبر نمی خواستم پز تلویزیونمون رو بدم. خواهشا باور کنید!
خوبه که برگشتی :)
این که گاهی ما حتی به صورت نا خواسته موجبات ناراحتی کسی رو فراهم میکنیم ، خوب بله زیاد پیش میاد ، میدونی یه زمانی با خودم هی فکر میکردم ، نکنه مثلا فلان شخص دوست نداشته باشه من اینقدر ازش سوال میپرسم یا سوال پیچش میکنم ، همین فکر خیلی معذبم کرده بود ، همیشه با خودم فکر میکردم مزاحمم ، تا این که یه روز به نتیجه گیری گردم و الان رعایتش میکنم و خیلی راحت ترم ، با خودم فکر کردم اگر کسی از چیزی ناراحت باشه ، خوب میگه ، پس اگر نگفت یعنی ناراحت نیست و چرا باید خودم رو بابت ناکرده ای سرزنش کنم!