وقتی که داشتم در مورد کیارستمی می‌خوندم، بیشتر نظرات مثبت از طرف کارگردانان مشهور، منتقدین و هنرمندان و حتی خود کیارستمی این بود که او زندگی رو در فیلم‌هایش نشون میده، به سادگی و زیبایی و حتی در فیلمهایی که موضوع اصلیشون مرگه، هم از این موضوع غافل نشده. و همه اون رو به خاطر این نگاه هنرمندانه، از چندین سال قبل تقدیر کردن.
برای من تازه کار، خوندن این مسائل اول باعث شد که ایده بگیرم؛ سادگی، زندگی، هنر و غیره. اما بعد به خودم اومدم که من واقعا با کیارستمی فرق دارم، نگاهم کاملا به دنیا متفاوت از ایشون (و بقیه هنرمندان)هست. چرا بیام و خودم و ایده و نظرم رو عوض کنم تا بتونم شبیه به او باشم و مورد توجه هنرمندان و هنردوستان قرار بگیرم؟
یادمون نره، سبک شخصی خیلی خیلی مهمه. اگر نگاه شما به مسائل و فلسفه درونی‌تون، شبیه به هنرمندی هست که میخواین ازش ایده بگیرین، شاید این موضوع کمتر دیده بشه. اما اگر متفاوت فکر میکنید، هیچ نیازی نیست که کیارستمی دوم بشین. (حتی در حالت اول هم شما باید کمی از خودتون رو به اون ایده اضافه کنید وگرنه ایده نیست و کپیه.)
رو به خودم و بقیه تازه کارها: بخون، ببین، مطالعه کن، ایده بگیر، اما چون جهان، جهان‌بینی و هنر کیارستمی (یا هر هنرمندی) رو دوست داشته، دلیل نمیشه تو خودت رو عوض کنی تا تقدیر جهان رو به دست بیاری. خودت باش، ایده و نظر و سلیقه شخصی خودت رو داشته باش، روش کار کن و اون رو ارائه بده.
اصیل باش. و مطمئن باش دیده خواهی شد .
•در مورد جهان و زندگی، تقریبا نظرم کاملاً مخالف کیارستمیه. و این تو اولین کارم هم (که یه پروژه ساده برای کلاس بود) دیده میشد. اما وقتی داشتم در موردش مطالعه میکردم، مچ خودم رو گرفتم که دارم فک میکنم دنیا این رو دوست داره، پس من هم باید چنین کارهایی بسازم. اصلا اینطور نیست. اصلا.
در همین راستا:
Authenticity
Authenticity is about getting closer to our true identit
The more authentic we become, the more we are authoring our lives, and not simply living someone else’s script. And the more authentic you become, the greater is your sense of well-being
و
“To be authentic is literally to be your own author, to discover your own native energies and desires, and then to find your own way of acting on them.” - Warren Bennis
